Mijn ervaring bij het oprichten van een partij.

Wat heb ik geleerd in 3 maanden verkiezingstijd?

Ik ben altijd al in politiek geïnteresseerd en heb nooit zomaar op een partij gestemd. Ik maakte altijd wel een programmavergelijking voordat ik mijn keuze bepaalde. Dat deed ik ook bij de Europese verkiezingen.

Nu ik zelf bij het oprichten van, eerst een actiegroep en daarna een partij ben betrokken en als campagneleider en Pr-man het hele proces van binnenuit mee maak gaat er toch een wereld voor je open en gebeuren er dingen die je niet zo had verwacht.

Op 4 december 2009 richtten wij de partij Westland Verstandig op. Het oprichten van een partij is op zichzelf niet moeilijk. Wat je nodig hebt zijn een paar mensen die achter een idee gaan staan. Dan schrijf je de statuten en een huishoudelijk reglement. En je gaat werken aan het schrijven van een partijvisie. Wat wil je, waar sta je voor? En je wilt ook nog bepalen in welke hoek van het politieke veld je gaat zitten?

Intussen moet je natuurlijk ook een partijprogramma schrijven, ook wel verkiezingsprogramma genoemd. Daarin komt in grote lijnen te staan wat je vindt van een groot aantal onderwerpen. Daarbovenop kan je een aantal speerpunten formuleren. Die moeten het door de eenvoud gemakkelijk maken voor de kiezer om te weten waar je voor staat.

In een later stadium zal je het verkiezingsprogramma verder moeten uitwerken, uitdiepen. Onderbouwing maakt dat je veel beter gaat inzien hoe de zaken in elkaar steken. Dan kan je gemakkelijker je standpunten onderbouwen en verdedigen in de raad.

En je moet een lijst samenstellen met kandidaten. Mensen waar de kiezer op kan gaan stemmen. Dit moeten wel mensen zijn waar je van op aan kunt, niet alleen voor tijdens de verkiezingen, maar vooral ook daarna als het echte werk in de raad gaat beginnen. Per slot van rekening moet je een betrouwbaar raadslid en partij zijn. Dit proces is niet gemakkelijk vooral als de tijd beperkt is.

We gaan er natuurlijk wel van uit dat je na al je inspanningen in de raad komt. Met hoeveel zetels, dat is natuurlijk de vraag. Hoe meer zetels, hoe meer je voor de kiezers kan betekenen.

Het verkiezingsfestival

Je kunt vooraf, als nieuwe partij nooit precies inschatten wat er op je af komt. Ik kan uit eigen ervaring nu zeggen dat dit een ongelofelijke berg werk is en ook vol verrassingen zit.

Je hebt de technische kant: ontwerpen huisstijl, drukwerk, posters, flyers en dergelijke. Maar ook het maken en bijhouden van een website en weblog. En daar hoort weer bij Twitteren, maken van teksten en fotomateriaal en filmpjes e.d.

 De contactkant is nog veel intensiever. Je moet heel veel afspraken maken, met de gemeente, met organisaties, met de pers, maar ook intern. Er moet vergaderd worden. Er zijn al gauw 17 politieke debatten waar je aan mee gaat doen. Dat betekent afspraken maken, voorbereiden en uitvoeren.

Met de pers moet je een relatie opbouwen en natuurlijk ga je persberichten versturen, advertenties plaatsen, interviews geven, redactionele artikelen schrijven enzovoort. Heb je een klein budget zoals ik dan moet je vooral heel creatief zijn. Ik vind het trouwens niet echt verantwoord om voor een lokale partij wel een ton aan reclame uit te geven, toch gebeurt het.

Ik heb in 3 maanden tijd ca. 4000 e-mails afgehandeld, een paar honderd telefoontjes gepleegd, veel km gereden en de computer heeft dagelijks meer dan 10 uur staan draaien. Als je eenmaal een gevestigde partij bent, dan zal dat wel veel minder zijn!

De debatten en de vraagstelling

De debatten waren in meerderheid teleurstellend. In veel gevallen kwam de doelgroep niet of in maar klein aantal opdraven. Vaak was het aantal meegereisde politici groter dan het aantal mensen uit de doelgroep.

De vragen of stellingen in de debatten waren bijna overal eender, zij het soms met kleine variaties. Natuurlijk verschilde dit per doelgroep zoals bij cultuur, het jongerendebat, Mee, het COC of de MKB. In de verslagen op mijn weblog is te lezen wat ik er van vond. Een paar voorbeelden van onderwerpen die regelmatig aan bod kwamen:

• Veiligheid.
• De tuinbouw als economische factor. En soms ging het ook over toerisme.
• De winkelopening op zondag.
• Het dure gemeentehuis en Verdilaanproject.
• De infrastructuur.
• De Zorg.
• Woningbouw voor jongeren.
• Haaglanden.
• Bezuinigingen en financiën kwam een enkele keer voor.
• De moskee en integratie.
• Cultuur en subsidies.
• De horeca, openingstijden e.d.
• Sport.

De meeste partijen blonken uit in het steeds herhalen van hun standpunten en dat is waarschijnlijk ook de beste tactiek? Veel diepgang was er niet en dat is ook niet te verwachten.

Wat niet aan bod kwam:
Jammer is dat veel ook andere belangrijke onderwerpen te weinig of helemaal niet aan bod zijn gekomen, vaak door tijdgebrek denk ik. Blijkbaar draait alles toch om een paar kernpunten. Zomaar een aantal zaken waarvan ik weet dat mensen zich er vaak wel zorgen om maken hierna:

• Het klimaat en wat daaraan te verbeteren in Westland;
• Werkgelegenheid en concrete maatregelen hiervoor;
• Bewonersverenigingen en hun plek in de gemeente;
• Aanpakken van dierenmishandeling;
• Rotzooi op straat, hondenpoep en paardenpoep. Maar ook de verloedering van straten, straatmeubilair;

• Uitkeringen en arbeidsparticipatie;
• Uitkeringsgerechtigden verplicht scholen/omscholen;
• Uitkeringsfraude tegen gaan en strafbaar stellen;
• Buurthuizen in alle kernen en in grote wijken;
• Concreet bevorderen van het verenigingsleven;
• Stimuleren van activiteitencentra voor de jeugd;
• Faciliteiten faciliteren zodat vrijwilligers hun werk optimaal kunnen doen;
• Stimuleren van jongeren tot deelname aan vrijwilligerswerk;
• Sport inzetten tegen overwicht en ongezonde leefwijzen;
• Topsport stimuleren, mede ter promotie van het Westland;

• Extra aandacht voor begeleiding van gezinnen bij de opvoeding van opgroeiende kinderen; • • •Probleemgezinnen extra ondersteunen. Extra aandacht voor asociale of criminele jongeren, eventueel plaatsing in een opvoedingshuis. concrete maatregelen tegen de kleine groep jongeren die veel problemen veroorzaken;

• Bereikbaarheid van gebouwen en terreinen verbeteren voor gehandicapten;
• Straten en voetpaden verbeteren zodat gehandicapten en ouderen met rollator zich veilig kunnen verplaatsen;

• Meer aandacht voor mensen met een verstandelijke beperking;

• Geen seksuele of religieuze apartheid bij integratie, geen gescheiden loketten of ge-scheiden activiteiten. Vrouwen uit hun isolatie halen. Emancipatie van moslimvrouwen bevorderen. taalcursussen en opleidingen voor allochtone vrouwen;
• Naast confessioneel / speciaal onderwijs vooral inzetten op openbaar onderwijs op alle niveaus;
• Goed opgeleid gekwalificeerd en betrokken onderwijspersoneel;
• Geen topzwaar en overbetaald management in de scholen;
• Ouders veel meer bij het onderwijs en de school betrekken;
• Op school meer aandacht voor geschiedenis (ook Westlandse geschiedenis); nationale en Westlandse identiteit, natuur- en milieukennis en aandacht voor gezonde voeding en leefwijze; gedrag, normen en waarden. Kinderen weer liefde voor de natuur bijbrengen;
• Sport en bewegen een goede plek geven in het onderwijs;
• Scholen, naast de ouders en de kinderen zelf, medeverantwoordelijk stellen voor pro-blemen en schade door leerlingen veroorzaakt in de naaste omgeving van de school;
• Regels binnen en rond de scholen verduidelijken en aanscherpen. De ongedisciplineerde schreeuwcultuur en grote bekkenrage van sommige jongeren. De school moet weer een plek worden waar kinderen zich veilig voelen en rustig kunnen werken aan hun ontwikkeling, zonder lastig te worden gevallen of bedreigd door medeleerlingen;
• Aanpak van drankmisbruik, voorlichting geven over gevaren van alcohol, drugs, roken, gokken, fout voedsel en onveilige seks;
• Aanpak van graffiti en het kauwgomprobleem;

• Aanleg van natuurlijke speelplekken voor kinderen. Stimuleren dat kinderen meer buiten gaan spelen, waardoor sociale vaardigheden toenemen. Kinderen mee laten denken over de inrichting van hun speelplekken;

• Voorkomen van sociale isolatie van kinderen;

• Geen ingewikkeld taalgebruik in gemeentelijke brieven en stukken;

• Meer aandacht voor kennisintensieve bedrijvigheid en dienstverlening. Niet alleen af-hankelijk zijn van tuinbouw, maar een bredere bedrijvigheid stimuleren;
• Het aantal bedrijventerreinen neemt te snel toe, waarbij de logistieke oppervlakte een te groot beslag legt op de schaarse ruimte;

• Niet meer uitgeven dan dat er inkomsten zijn;
• Meer details over de komende bezuinigingen;
• Zorg dragen voor voldoende reserves, deze verantwoord beheren en veilig stellen. Voldoende reserveringen doen voor toekomstige vervangingskosten zoals voor bruggen, riolering, wegen, geluidschermen, sportfaciliteiten e.d.;
• Lasten van burgers stijgen niet meer dan maximaal met de inflatiecorrectie. Toepassen van doelbelastingen, geen vage heffingen;
• Controle op declaraties door bestuurders en ambtenaren;
• Bouwprojecten van de gemeente aan een strikt beleid onderwerpen zodat de budgetten niet worden overschreden;

• Subsidies vooral richten op organisaties met een maatschappelijk belang zoals: EHBO, reddingsbrigade, bewoners/wijkverenigingen, culturele activiteiten, (beeldende)kunst en muziek, natuur en milieu;

• Subsidies instellen voor milieugunstige maatregelen zoals zonenergie, groene daken, isolatie en bodemwarmte;
• Stimuleren en subsidiëren van de aanleg van volkstuincomplexen;

• Optreden tegen verkeersovertreders in de bebouwde kom, ook in 30 km zones en in woonwijken. Foutparkeerders aanpakken en zorgen voor veilige fiets- en voetpaden;

• Actief optreden tegen overtredingen op het water zoals: snelheidscontrole, leeftijdscontrole en controle op geluidoverlast door zuipboten;
• Optreden tegen geluidsovertreders en eigenaren die rommel lozen;
• Bouwen met voldoende ruimte in de omgeving voor groen, parken, water, parkeren en spelen;
• Verloedering van straten en wijken tegengaan;
• De verrommeling van het Westland tegen gaan. Bedrijven moeten worden gemaand het zicht vanaf de weg netter te maken en meer groenbeplanting aan te brengen;
• Bij verlenen van vergunningen niet alleen naar het bestemmingsplan kijken en de woningwet, maar ook naar het Burgerlijk wetboek en de Flora en Faunawet. Alle belangen van burgers meenemen in besluiten;
• Verkeersdrempels normaliseren of vervangen door moderne verkeersremmende middelen;
• Aanleg van veel meer fietsstroken en snelfietsbanen;
• Bevorderen van autowerende zones rondom scholen en in het hart van de kernen. Ook meer 15/30 km zones;
• Bevorderen van voetgangersverkeer in de straten en pleinen in de woonkernen;
• Aanleg van logische fietspaden door de centra (v.b. Wilhelminaplein Naaldwijk);

• Duurzame inrichting van het Westland primair stellen in de besluitvorming;
• Uitbreiding van beschermde en algemene natuurgebieden nastreven;
• Instellen van milieuzones in de kernen; niet toelaten van auto’s en vrachtwagens zonder roetfilter;
• De luchtkwaliteit moet worden verbeterd en geluidoverlast teruggedrongen;
• Gemeentelijke concrete doelstellingen om de CO2 uitstoot structureel terug te dringen;
• Minimaal 75 vierkante meter algemeen groen per woning (dit is de landelijke minimum norm, zie Nota Ruimte); (nu is dit in het Westland maar 20 meter)
• Voorkomen van verwoestijning door alsmaar meer bestrating en te weinig groen;
• Aanpak van steeds meer niet inheemse soorten planten, dieren, vogels en insecten e.d. in het Westland (boktor, tijgermug); voorlichting en bestrijding. Aanpakken van overlast door parkieten, ganzen, meeuwen e.d.

• Behoud van de Westlandse identiteit en cultuur. Meer aandacht voor kunst, cultuur en muziek;
• Actief beleid om ons erfgoed te beschermen, goed monumentenbeleid en behoud van waardevolle gebouwen en plekken;
• Historische naamgeving van gebieden en straten behouden en foute namen herstellen;

• Er voor zorgen dat iedereen zich aan wet- en regelgeving houdt. Denk aan problemen bij erfafscheidingen, aanbouw en tuinhuisjes, e.d. Nu doet vrijwel iedereen wat hij wil omdat er toch niet wordt gecontroleerd;
• Mensen met huisdieren zoals honden, moeten deze zo africhten dat ze geen overlast voor de buurt veroorzaken, doen ze dat niet, dan moet worden ingegrepen;
• Volledige uitvoering van de flora en faunawet. Extra aandacht voor beschermde en bedreigde soorten geven;
• Prioriteit bij de politie voor opsporing en vervolging van diermishandelaars;
• Bezitters van honden en paarden die deze dieren op straat of in het openbaar groen laten kakken en dit niet opruimen, streng bekeuren;

Samenvattend:

Het is een uitdagende en leerzame periode. Je leert je mede politici een beetje kennen. Van sommigen ervaar je dat ze heel vriendelijk zijn en soms ook kundig, gewoon prima lui, van anderen merk je arrogantie en het zich toe-eigenen van zogenaamde successen. Sommigen negeren je totaal. Je ervaart ook de oppervlakkigheid van sommige mensen. Politici zouden het voorbeeld moeten geven, maar er moet nog veel gebeuren in het onderlinge contact.
En wat het jammer is, is dat de doelgroep heel vaak maar minimaal is komen opdagen naar de debatten.

 En nu komt het vervolg, na de verkiezingen…